De Nanotechnologie houdt zich bezig met de productie, het wetenschappelijk onderzoek en gebruik van extreem kleine structuren. Het voorvoegsel "Nano" is afgeleid van het Grieks en betekent zo veel als „dwerg“. Een nanometer (nm = miljardste meter) is een miljoenste millimeter en is ongeveer een tienduizendste van een menselijke haar, waarmee men zich reeds in het ultrakleinste bereik van de atomen en moleculen bevindt. Op deze lengte laten zich vier tot zes atomen naast elkaar onderbrengen. Nano schalige deeltjes (Nanopartikelen) of polymeren (kleiner dan 100 nm) zijn de bouwstenen van deze technologie. Door de gerichte opbouw van materialen op niveau van de atomen zowel als de gebruikmaking van bijzondere fenomenen, die op deze schaal optreden, word een enorme rijkdom aan mogelijkheden ontsloten, en wel in bijna alle gebieden zoals energie- en milieutechniek, IT-Branche, medicijnen, Pharma. Op atomaar niveau bestaan er geen grenzen meer tussen chemie, biologie en natuurkunde, het geheel wordt tot één doorsnee technologie, dat betekent, bij veel branches bestaan verder geen grenzen meer.
Een Nano-structuurelement in dezelfde verhouding tot een voetbal zoals die in verhouding staat tot de aarde.
Op het gebied van de atomen wint het quanteneffect (Quant: als deeltje opgevatte energie eenheid van een natuurkundig veld) oftewel de quantenmechaniek (Mechaniek, die de quanten achtige structuur waarmee de energie rekening houdt) aan betekenis, namelijk bij ultradunne beschermlagen. Het is om, het even of het in het huishouden, de automobielbranche, vliegtuigtechniek, grondstoftechnieken, computerbranche, Nanopartiekelen maken het mogelijk, oppervlaktes extreem scheur en krasbestendig te laten worden, duurzame corrosiebescherming, extreme glijvaardigheid.
Wanneer men moleculen, die ongeorganiseerd in de materialen rondzweven, zo gestructureerd, dat ieder atoom daar zit, waar het moet, wordt het onmogelijke mogelijk. Gecontroleerd en dicht en geordend krijgen grondstoffen nieuwe kracht. Productieprocessen worden eenvoudiger, goedkoper en milieuvriendelijker. De nanotechnologie manipuleert moleculen door stroom, magnetisme of chemie op die manier, dat zij zich zelfstandig ordenen. Hierbij dient de natuur zelf als voorbeeld: de cel en haar functies. Het doel van de nanotechnologie is, dat moleculen zich zelfstandig sorteren en niet door mensenhand kunnen worden verschoven. Deze moleculen moesten zich ook zo mogelijk zelf reproduceren, wat de Japanse wetenschap intussen al gelukt is.
De nanotechnologie wordt zeer betekenisvol voor de komende decennia en opent nieuwe marktpotentialen. In expert kringen en media wordt ze de sleuteltechnologie van de 21ste eeuw genoemd. Door heel Europa word het onderzoek op dit gebied in vorm van projecten tussen openbare onderzoeksinstellingen en bedrijven gestimuleerd. Er zijn speciale competentiecentra, die zich door hun thematische specialisatie onderscheiden. Deze competentiecentra staan in verbinding met bijv. multinationals, hoge Scholen, Universiteiten, onderzoeksinstellingen, Kamers van Koophandel. Verstrekkers van risikokapitaal nemen net zo goed aan de financiering deel als de overheid. |